Jak grać w UNO?

Jak zainteresować jednym zajęciem kilka pokoleń? Jeśli jeszcze kilka dziesięcioleci temu dobrze radziło sobie z tym loto, to teraz wybór gier planszowych znacznie się poszerzył. Czasami trudno jest wybrać grę, która sprawdzi się zarówno na rodzinnych wieczorach, jak i podczas spotkań z przyjaciółmi. Razem z ekspertem opowiemy, na czym polega popularna i prosta zabawa oraz jak grać w Uno.

Co to za gra Uno i na czym polega?

Ta gra karciana została wynaleziona przez zwykłego fryzjera z amerykańskiego stanu Ohio. Jej zasady są podobne do popularnej w Rosji gry „Sto jedno”: celem gry jest jak najszybsze pozbycie się kart, które gracz otrzymał na początku i w trakcie gry.

Karty w Uno różnią się wyglądem. Mają kolorowe tło, na którym mogą znajdować się symbole lub postacie. Dzięki temu, że można je wykładać, nie znając cyfr i kierując się tylko obrazkami, w grze mogą uczestniczyć nawet małe dzieci.

Przydatne informacje o grze Uno

• Historia półwieczna: Gra została wynaleziona w 1971 roku przez fryzjera Merla Robbinsa, który grał w nią z rodziną, a potem wydrukował własne talie kart i sprzedawał je w swoim salonie.
• Można grać z dziećmi: Rekomendowany wiek to 7 lat, ale dzieci młodsze także dadzą sobie radę.
• Istnieją wersje z popularnymi postaciami: Są karty z uniwersum Harry’ego Pottera, gry „Minecraft” i inne.
• Gra nie wymaga dużo czasu: Jeden tur można rozegrać w 5-10 minut, a zebranie odpowiedniej liczby punktów do wygranej zajmuje około pół godziny.

Warianty gry Uno

Pierwsza wersja tej gry planszowej jest wydawana od wielu lat niemal w niezmienionej formie. Czerwona, błyszcząca opakowanie z złotymi literami łatwo rozpoznać na półkach sklepów. Jednak oprócz klasycznej wersji, istnieje również kilka alternatywnych. Zasady gry Uno są w dużej mierze podobne, ale przyjrzymy się dokładniej, jakie są różnice.

Uno Flip

Jej główną różnicą w porównaniu do oryginału są karty z dwustronnymi obrazkami. Z jednej strony znajdują się tradycyjne kolory: niebieski, żółty, czerwony lub zielony, a z drugiej – różowy, turkusowy, pomarańczowy lub fioletowy.

W trakcie gry uczestnicy mogą trafić na „przewrócenie”. W takim przypadku wszystkie karty na rękach, w stosie i w talii należy obrócić na drugą stronę. Zmienia to sytuację w grze, a uważni gracze mogą zapamiętać, jakie obrazy były na rękach przeciwników przed przewróceniem kart.

Uno Atak

Kolejna alternatywa klasyki. Zestaw kart w tej wersji jest taki sam jak w oryginale, ale do gry dołączony jest karciany strzelec, który sprawia, że gra staje się bardziej dynamiczna. To małe plastikowe urządzenie na baterie, do którego wkłada się resztę talii. W zwykłej grze gracz bierze po jednej karcie. W Uno Atak, naciskając przycisk na strzelcu, gracz może nie dostać żadnej karty lub otrzymać ich kilka na raz.

Uno Spin

Ta wersja gry zadowoli uczestników ciekawym dodatkiem – bębnem z zamocowaną strzałką. Jeśli jeden z graczy zagra kartą Spin (w talii jest ich aż 20), następny gracz musi obrócić strzałkę i wykonać czynność opisaną w sekcji, na którą strzałka wskaże. Na przykład może to być pokazanie swoich kart, wymiana kart z sąsiadem lub wyrzucenie wszystkich kart w określonym kolorze.

Uno H20

Jej zasady nie różnią się od klasycznych, ale karty w tej wersji wykonane są z wytrzymałego plastiku. Dzięki temu Uno H20 można zabrać na piknik lub w podróż: nie boi się deszczu, napojów ani brudnych rąk pokrytych czekoladą czy sosami. Karty można wytrzeć wilgotną ściereczką i ponownie cieszyć się ulubioną grą.

Tematyczne Uno

Oprócz talii, które zmieniają zasady gry, niektóre wersje Uno różnią się od oryginału tylko obrazkami na kartach. Na przykład istnieje talia Uno z bohaterami książek, filmów, kreskówek, postaciami z gier komputerowych i komiksów.

Talia Uno

W klasycznej wersji gry używa się 108 kart trzech typów. Przyjrzyjmy się każdemu z nich szczegółowo.

Karty z cyframi

Główną część talii stanowią karty z cyframi od 0 do 9, umieszczone na kolorowym tle. Karty mogą być czerwone, niebieskie, żółte lub zielone. Cyfry od 1 do 9 występują w każdym kolorze po dwa razy, a cyfra 0 – tylko raz.

Aktywne karty Uno

Każda z tych kart pozwala graczowi wpłynąć na przebieg gry lub zmusić przeciwnika do wykonania jakiejś czynności. W talii znajdują się trzy rodzaje aktywnych kart:

• „Pomiń kolejkę” – zmusza następnego gracza do pominięcia swojej kolejki.
• „Dobierz dwie” – zmusza następnego gracza do dobrania dwóch kart z talii i pominięcia swojej kolejki.
• „Zmiana kierunku” – zmienia kierunek gry: jeśli wcześniej tury przebiegały zgodnie z ruchem wskazówek zegara, to po zagraniu tej karty będą przebiegały w odwrotnym kierunku.

W talii znajduje się 24 aktywne karty: po dwie z każdego rodzaju w czterech kolorach.

Aktywne karty z czarnym tłem

W przeciwieństwie do poprzedniego typu, te karty można zagrać niezależnie od koloru aktualnie w grze.

• „Zmień kolor” – pozwala graczowi wybrać kolor, który ma być kontynuowany w grze.
• „Zmień kolor i dobierz cztery” – działa jak poprzednia karta, ale można ją zagrać tylko wtedy, gdy na ręce nie ma żadnej karty w aktualnym kolorze. Dodatkowo, następny gracz dobiera cztery karty z talii i pomija swoją kolejkę.

W talii znajdują się po cztery karty każdego z tych rodzajów.

Zasady gry Uno po polsku

Obowiązkowym elementem każdej gry planszowej są zasady. Dla popularnych gier zasady zostały przetłumaczone na wiele języków świata. W dołączonej do pudełka instrukcji znajdziesz szczegółowe informacje o tym, jak zacząć grę, jak liczyć punkty i określić zwycięzcę. Poniżej przedstawiamy podstawowe zasady gry Uno.

Ile kart rozdaje się na początku?

W każdej wersji gry, na początku rozgrywki każdy gracz otrzymuje siedem losowych kart. Warto rozdawać je w taki sposób, aby gracze nie widzieli kart przeciwników.

Jak ustala się kolejność ruchów?

Zgodnie z zasadami, gra toczy się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Pierwszy ruch wykonuje gracz siedzący po lewej stronie osoby, która rozdaje karty.

Co można zrobić podczas swojego ruchu?

W tym momencie gracz musi zagrać kartę, która pasuje kolorem lub obrazkiem do karty leżącej na szczycie stosu. Wyjątkiem są czarne karty aktywne, o których mówiliśmy wcześniej.

Kiedy można przeprowadzić „sprawdzanie uczciwości”?

Gracz, który w wyniku zagranej karty „Zmień kolor i dobierz cztery” ma dobrać cztery karty z talii, ma prawo przeprowadzić „sprawdzanie uczciwości”. Zmusza to gracza, który zagrał tę kartę, do pokazania wszystkich pozostałych kart na ręce. Jeśli okaże się, że na ręce gracza znajduje się karta pasująca do koloru, którą mógłby zagrać, to za złamanie zasad musi dobrać cztery karty.

W przypadku fałszywych podejrzeń, gracz, który oskarżał przeciwnika, sam będzie musiał wziąć czarne karty na siebie i dodatkowo dobrać dwie karty jako karę za brak zaufania.

Jak działa zasada „Uno”?

Jeśli gracz ma zamiar zagrać przedostatnią kartę, a na ręce zostaje mu tylko jedna karta, musi głośno powiedzieć „Uno!”. Ważne jest, aby powiedzieć to zanim zagra kartę, którą zamierza położyć na stole. Jeśli zapomni o tym okrzyku, przeciwnicy mogą go o tym przypomnieć. W takim przypadku gracz będzie musiał dobrać dwie dodatkowe karty z talii.

Kiedy kończy się gra?

Runda kończy się w momencie, gdy jeden z graczy zagra swoją ostatnią kartę. Cała gra kończy się, gdy gracz uzyska wymaganą liczbę punktów, by wygrać.

Jak określić zwycięzcę?

W klasycznej wersji gry do wygranej liczymy punkty, które zostały w rękach przeciwników. Używamy specjalnej tabeli:

• Karty z cyframi – liczba punktów odpowiada cyfrze na karcie.
• Aktywne karty z kolorowym tłem – 20 punktów.
• Czarne aktywne karty – 50 punktów.

Po zliczeniu punktów, suma jest zapisywana na koncie gracza, który pozbył się wszystkich swoich kart. Gracz, który uzbiera więcej niż 500 punktów, zostaje zwycięzcą.

Istnieje również wariant, w którym wyłania się jednego przegranego, a pozostali gracze są zwycięzcami. Po zakończeniu rundy każdy gracz zapisuje punkty za karty, które pozostały mu na ręce. Przegrywa ten, kto uzbiera 200 lub więcej punktów.

Krok po kroku: Jak grać w Uno

Oto szczegółowa instrukcja krok po kroku, jak grać w klasyczną wersję Uno, oparta na zasadach gry i typach kart.

1. Rozdaj karty Na początku każdej rundy rozdawca rozdaje graczom po siedem kart. Pozostałe karty układa się w stos „rubaszka” do góry na środku stołu. W wersji Uno Flip karty układa się z niewłaściwą stroną do góry, zgodnie z aktywną stroną gry.
2. Otwórz pierwszą kartę Rozdający odwraca pierwszą kartę z talii i kładzie ją na stole. To będzie początek stosu „odrzuconych kart”. Rola rozdającego zmienia się co turę.
3. Wykonaj ruch Gra w klasycznym Uno toczy się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Podczas swojej tury gracz może wykonać jedną z następujących czynności:
   • Położyć kartę, jeśli kolor tła zgadza się z kolorem tła karty na szczycie stosu.
   • Położyć kartę, jeśli liczba lub symbol na karcie zgadzają się z obrazkiem na karcie na szczycie stosu.
   • Zagrać kartę „Zażądaj koloru”, nawet jeśli gracz ma na ręce pasującą kartę pod względem koloru lub wartości.
   Uwaga: Karta „Zażądaj koloru i weź cztery” może być zagrana tylko wtedy, gdy gracz nie ma odpowiednich kart do rozegrania. Pamiętaj, że przeciwnicy mogą przeprowadzić „sprawdzanie uczciwości”.Jeśli gracz ma przedostatnią kartę na ręce, powinien pamiętać o zasadzie „Uno!” i głośno to powiedzieć przed zagraniem ostatniej karty.
4. Zakończ turę Tura kończy się, gdy jeden z graczy pozbędzie się wszystkich swoich kart. Po zakończeniu rundy należy obliczyć punkty zgodnie z jednym z wariantów opisanych wcześniej w zasadach.
5. Zakończ grę Po obliczeniu punktów należy wyłonić zwycięzcę – jeśli punkty liczymy na podstawie kart, które pozostały u przeciwników, zwycięzcą zostaje gracz, który ma najmniej punktów. Jeśli każdemu graczowi liczymy punkty za pozostałe karty na ręce, przegrywa ten, kto uzbiera 200 punktów lub więcej.W przypadku, gdy mamy mało czasu, na przykład w przerwie na kawę, można rozegrać tylko jedną turę, nie licząc punktów.