Wybuchy głośnego, radosnego śmiechu towarzyszą każdej udanej rundzie w grze „Kalambury”. Pierwszym plusem tej zabawy jest to, że jest ona interesująca dla graczy w każdym wieku. Drugim, ale nie mniej ważnym, jest to, że nawet jeśli nie masz pod ręką kart z hasłami, wciąż możesz się świetnie bawić!
W artykule opowiemy o tym, jak grać w „Kalambury” za pomocą specjalnej talii kart oraz co zrobić, jeśli jej nie masz.
Co to za gra i na czym polega
Gracz musi przedstawiać za pomocą gestów i mimiki słowa oraz frazy, które zostały wymyślone przez prowadzącego lub odczytane z kart. Zadaniem pozostałych graczy jest odgadnięcie jak największej liczby pojęć w ograniczonym czasie.
Aby czerpać maksymalną przyjemność z gry, pozwól sobie śmiać się nie tylko z improwizacji głównego gracza, ale także z samego siebie, gdy znajdziesz się na jego miejscu.
Przydatne informacje o grze „Kalambury”
Warianty gry: Zwykle używa się kart z hasłami lub frazami. W wersji gry dla dzieci na kartach znajdują się obrazki. Można również wymyślać słowa i frazy na bieżąco w trakcie gry i przekazać je kolejnemu uczestnikowi.
Hasła nie muszą być trudne ani mało znane: Pokazanie, na przykład, „kameli, które robią na drutach skarpetki”, wcale nie jest tak łatwe, jak się wydaje.
Korzyści z gry: „Kalambury” rozwijają spostrzegawczość, zdolności aktorskie i umiejętności społeczne. A także pomagają w integracji w grupie, pozwalając na rozluźnienie się.
Istnieje wersja online gry: W tej wersji uczestnicy rysują hasło lub frazę. Jest to również ciekawe, ale emocje towarzyszące grze na żywo będą o wiele intensywniejsze.
Zasady gry w Kalambury
Można grać w tradycyjny sposób. W takim przypadku każdy kolejny gracz wymyśla słowo lub frazę, przekazuje zadanie następnemu graczowi – tak, żeby inni go nie słyszeli. A ten musi bez słów pokazać zagadnięte hasło pozostałym graczom. Można także grać na komendy. Jednak dziś coraz popularniejszy staje się format gry planszowej – z kartami. O obu formatach opowiemy poniżej.
Zasady Kalamburów są bardzo proste i zrozumiałe nawet dla małych dzieci. Przyjrzyjmy się najważniejszym zasadom, dzięki którym będziecie w stanie grać zarówno podczas rodzinnych świąt, jak i na imprezach ze znajomymi.
Rodzaje kart
20 lat temu, grając w Kalambury, każdy gracz spędzał sporo czasu na wymyślaniu trudniejszych fraz dla następnego uczestnika. Dziś można tego uniknąć. W sklepach z grami planszowymi dostępne są specjalne talie kart: uniwersalne, dziecięce, a nawet kategorie „18+”. W zestawie można znaleźć kilka rodzajów kart:
- Karty z zadaniami – są w każdej wersji Kalamburów, to karty ze słowami i frazami, które należy pokazać drużynie lub przeciwnikom. Na każdej karcie znajduje się lista kilku słów/zwrotów lub obrazków (w wersjach dla dzieci), które należy odgadnąć, zdobywając punkty dla drużyn lub pojedynczych graczy.
- Karty z utrudnieniami – w wielu wersjach Kalamburów znajdują się karty, które nakładają dodatkowe trudności na pokazujące słowo osoby. Na przykład, gracz będzie musiał pokazać hasło z zamkniętymi oczami, odwrócony plecami do drużyny lub z rękami skrzyżowanymi na plecach. Takie trudności mogą przynieść dodatkowe punkty – ich wartość podana jest na karcie.
- Karty ułatwiające grę – te karty pozwalają na bonusy dla drużyny, na przykład pozwalają na podanie pierwszej litery słowa lub przedłużenie czasu o minutę.
- W niektórych zestawach znajdują się karty, które mają dwie strony: na jednej stronie znajduje się „pułapka” – trudność dla drużyny przeciwnika, a na drugiej stronie „bonus” – ułatwienie dla swojej drużyny. Każda drużyna wybiera, czy użyje karty w swoim ruchu, czy w ruchu przeciwnika.
- Karty końcowe – są losowane i kładzione na stole z cyfrą na wierzchu. Na odwrocie karty znajduje się utrudnienie, które będzie miało wpływ na gracza przy wykonywaniu ostatniego zadania.
Liczba graczy
Teoretycznie można grać nawet w dwóch graczy: każdy wyciąga kartę z talii i pokazuje, co na niej jest napisane. Jeśli przeciwnik odgadnie – punkty trafiają do osoby pokazującej.
Optymalna liczba graczy to 3-4 osoby. Im więcej graczy, tym zabawa jest ciekawsza. Można grać w różnych formatach:
- „Każdy za siebie” – w tym przypadku gracz pokazuje słowa z kart wszystkim pozostałym,
- Drużyna przeciw drużynie – można grać w dowolnej liczbie drużyn.
Liczba graczy nie jest ograniczona, ważne, by wszyscy mogli się słyszeć – w przeciwnym razie zrobi się hałas i zamieszanie.
Zasada milczenia
Najważniejsza zasada Kalamburów – gracz nie może wydawać żadnych dźwięków! Nie wolno także rysować w powietrzu liter, wskazywać na przedmioty w otoczeniu lub odczytywać słów z ruchu warg. Uczestnicy odgadujący mogą zadawać pytania, na które gracz może odpowiedzieć kiwaniem lub potrząsaniem głową.
Jednak w niektórych wersjach Kalamburów przewidziane są różne rodzaje zadań, które wymagają nie tylko pokazywania, ale również wyjaśniania słów i fraz – w takim przypadku można używać słów, z wyjątkiem wyrazów pochodnych.
Kategorie słów
Na każdej karcie zwykle znajduje się od 3 do 10 słów. W trudniejszych wersjach Kalamburów słowa są podzielone na różne kategorie, takie jak:
- Przedmioty – zwykle najłatwiejsza kategoria, przynosząca mniej punktów,
- Czynności – uczestnicy muszą odgadnąć czasowniki,
- Pojęcia – rzeczowniki, które oznaczają coś abstrakcyjnego, na przykład „poślizg” czy „motywacja”; trudne, ale zdobycie punktów jest bardziej opłacalne,
- Imiona – znane osoby, postacie, marki handlowe lub nazwy,
- Wyrażenia – trzeba odgadnąć całe wyrażenie, takie jak przysłowie, cytat lub powiedzenie, co daje najwyższą „cenę” punktową.
Instrukcja krok po kroku dla dzieci, jak grać w Kalambury
Kalambury to świetna zabawa dla dużej grupy dzieci, a różnica wieku nie ma większego znaczenia – w grze mogą brać udział zarówno uczniowie pierwszej klasy, jak i nastolatki. Można także kupić specjalną talię kart oznaczoną jako „Dziecięca” lub „Baby”. Karty w takim zestawie są dostosowane do dzieci w wieku 4-6 lat, a na kartach znajdują się obrazki dla tych, którzy jeszcze nie umieją czytać.
Zobaczmy, jak wygląda krok po kroku instrukcja dla dziecięcej wersji Kalamburów. Opis etapu gry w klasyczną wersję podamy nieco niżej.
1. Podział na drużyny
Aby rozpocząć grę, potrzebujemy co najmniej czterech graczy – tak, aby każda drużyna liczyła co najmniej dwóch uczestników. Nie może być więcej niż czterech drużyn, ponieważ zabraknie kart z zadaniami.
Jeśli dzieci w grupie mają różny wiek, najlepiej podzielić drużyny równomiernie. Młodsze dzieci będą miały trudniej grać przeciw starszym, ale w mieszanych drużynach będą mogły wzajemnie sobie pomagać.
Kolejność graczy można ustalić na różne sposoby: losowaniem, rzucaniem kostką, albo na przykład grą w „kamień, papier, nożyce”.
2. Przygotowanie do gry
Jeśli w talii karty są podzielone na różne typy zadań, należy je posegregować. Do wyboru mogą być takie zadania:
- „Wyjaśnij” – trzeba opisać zagadnięte słowo, nie używając wyrazów pokrewnych, jak w grze „Pokaż mi”. Można używać synonimów, antonimów i skojarzeń, ale nie można dobierać rymów ani tłumaczyć słów. Niedozwolone jest pokazywanie gestami lub rysowanie.
- „Pokaż” – zadanie z klasycznej wersji Kalamburów, gdzie gracz musi przedstawić słowo, używając tylko gestów i mimiki. Nie wolno wydawać żadnych dźwięków, czytać z ruchu warg, rysować liter w powietrzu ani wskazywać na przedmioty w otoczeniu.
- „Narysuj” – trzeba narysować zagadnięte słowo na kartce papieru, używając dowolnych znaków, ale nie liter. Jeśli masz talent plastyczny, możesz narysować cały przedmiot lub jego część. Nie wolno wydawać dźwięków ani używać gestów.
Jeśli wszystkie karty w talii są tego samego typu, można przejść do kolejnego etapu.
3. Rozdanie kart
Po podzieleniu kart zadaniowych, każda drużyna dostaje po kilka kart każdego typu w zależności od długości planowanej rozgrywki, a także dodatkowe karty z utrudnieniami lub ułatwieniami (jeśli są w talii). Ważne: członkowie drużyny nie mogą patrzeć na stronę kart z zadaniami. Karty są mieszane i układane na stole „rewersami” do góry, w jednej linii. Wykonywać je należy w kolejności, w jakiej leżą.
Nie zapomnij rozdać kart z utrudnieniami/ułatwieniami i wybrać kartę końcową.
4. Przebieg gry
Po przygotowaniach można rozpocząć grę. Jeden z uczestników pierwszej drużyny otwiera pierwszą kartę z „drogi”, odczytuje wskazane słowo i zaczyna pokazywać je swojej drużynie.
Po tym włączany jest stoper, a gracz wykonuje zadanie. Drużyna ma określony czas (np. 1 minutę lub 30 sekund) na odgadnięcie słowa lub słów, które znajdują się na karcie. Jeśli uda im się zgadnąć, karta trafia do stosu zwycięzców. Następnie kolejka przechodzi do kolejnych graczy i gra się powtarza.
W dowolnym momencie gry, przeciwnicy mogą zagrać kartę „pułapki” przeciwko drużynie, a gracz, który pokazuje słowo/wyrażenie, może użyć „bonusowej karty”.
5. Określenie zwycięzcy
Po wykonaniu wszystkich zadań, należy policzyć punkty zdobyte przez drużyny. Istnieje kilka wariantów: każda karta może przynieść 1 punkt, albo drużyna zdobywa tyle punktów, ile wskazuje liczba na karcie przy odgadniętym słowie. W takim przypadku, aby się nie pogubić, warto na początku gry prowadzić zapis punktów na osobnej kartce.
Drużyny, które zdobyły najmniej punktów, przystępują do ostatniego zadania. Jeden z graczy losuje kartę z talii (dowolnego typu) i odczytuje utrudnienie z karty końcowej. Gracz wykonuje zadanie (pokazuje, rysuje lub wyjaśnia słowo), a odgadują wszyscy gracze. Drużyna, która jako pierwsza zgadnie, dodaje do swojego wyniku 2 punkty (lub tyle, ile wskazuje karta).
Po zakończeniu ostatniego zadania można ogłosić zwycięzcę, podliczając punkty.
Instrukcja krok po kroku dla dorosłych, jak grać w Kalambury
W zależności od wersji gry dla dorosłych, mogą występować różne zestawy kart, specjalne zasady i dodatki. Poniżej przedstawiamy klasyczną wersję gry w Kalambury, z krok po kroku instrukcją.
1. Podział na drużyny
Zwykle w grze biorą udział dwie, trzy lub cztery drużyny, z mniej więcej równą liczbą graczy – co najmniej dwóch w każdej drużynie. Można dowolnie podzielić drużyny: kobiety przeciw mężczyznom, księgowi przeciw programistom, miłośnicy herbaty przeciw kawoszom lub jakiekolwiek inne grupy.
2. Przygotowanie do gry
Przed rozpoczęciem gry należy wymieszać karty z hasłami. Przygotuj kartki i długopisy do zapisywania punktów (jeśli to konieczne). Jeśli zestaw zawiera tabelę wyników, przydziel każdej drużynie kolor.
Kto zacznie, można wyłonić przez losowanie lub po prostu ustalić, że pierwszą kolejkę rozpocznie najmłodszy gracz.
3. Rozpoczęcie rundy przez drużynę
Na początku swojej tury drużyna wybiera kategorię, której hasła będzie odgadywać. Zgodnie z ogólnymi zasadami, każdy typ słów można wybrać tylko dwa razy podczas całej gry. Następnie odwracamy klepsydrę lub uruchamiamy stoper w telefonie. Jeden z graczy losuje górną kartę z talii z zadaniami i zaczyna wyjaśniać hasła wybranej kategorii.
Pamiętaj: najważniejsze zasada Kalamburów to milczenie! Gracz nie może wypowiadać żadnych słów ani dźwięków. Wszystko trzeba wyjaśniać gestami i mimiką.
Jeśli drużynie uda się odgadnąć wszystkie hasła z kategorii, gracz może pokazać pozostałe hasła z karty w dowolnej kolejności.
Zarobione punkty zapisujemy w tabeli wyników lub na kartce obok symbolu drużyny w kolumnie z wybraną kategorią. Następnie przechodzi kolej na kolejną drużynę.
4. Gra z utrudnieniami
Jeśli jesteście doświadczonymi graczami w Kalambury, możecie spróbować wersji z trudniejszymi zasadami. W tym celu na początku gry należy przydzielić drużynom karty utrudnień. Jeśli zestaw zawiera karty w różnych kolorach, pamiętajcie o tej różnicy.
Podczas swojej tury lub tury przeciwnika, po wyborze kategorii, ale przed rozpoczęciem wyjaśniania, gracze mogą użyć karty utrudnienia. Na karcie są określone dodatkowe warunki dla tej rundy. Jeśli drużyna odgadnie słowa w danej turze, do sumy punktów dodaje się liczbę wskazaną na karcie – w przeciwnym razie, punkty są odejmowane.
5. Określenie zwycięzcy
Zwycięzcą gry zostaje drużyna, która uzyska największą liczbę punktów po kilku rundach. Gra dwóch drużyn zazwyczaj trwa około pół godziny, czterech drużyn – około godziny.
Jak grać w Kalambury bez kart
Jeśli nie macie specjalnej talii kart do Kalamburów, nie martwcie się! Możecie grać i bez nich – słowa można wymyślać na bieżąco. Często jest to nawet ciekawsze, ponieważ wyobraźnia podsuwa takie pojęcia, których wyjaśnienie staje się prawdziwym teatralnym przedstawieniem.
Gra drużynowa bez kart
Klasyczna wersja gry polega na rywalizacji dwóch lub więcej drużyn. W tym przypadku słowo dla jednego z graczy musi wymyślić przeciwnik lub prowadzący, jeśli został wybrany, a zgadywać będą członkowie drużyny. Za każdy udany runda drużyna zdobywa jeden punkt, a zwyciężają ci, którzy zdobędą ich więcej na końcu gry.
Można utrudnić grę i zamiast pojedynczych słów wymyślać całe zdania z bohaterem i czynnością, na przykład:
- hipopotam gra na balalaice,
- żyrafa szyje szalik,
- pszczoła tańczy balet itp.
Gra w jednym gronie
Jeśli nie ma wystarczająco dużo chętnych, aby podzielić się na drużyny, można grać wszyscy razem – to równie ekscytujące! Najpierw wybieramy dwóch graczy: pierwszy wymyśla słowo, a drugi musi je pokazać. Zgadują wszyscy pozostali gracze, a następnie ten, kto odgadł słowo, staje się kolejnym, który będzie przedstawiał nowe hasło. Słowo lub frazę dla niego wymyśla poprzedni gracz.
W tradycyjnej grze w Kalambury bez kart zwycięża drużyna, której członkowie odgadli więcej słów pokazanych przez kolegów. Jeśli jednak gracie wszyscy razem, nie ma wyraźnego zwycięzcy ani przegranego – wszyscy czerpią radość i mnóstwo pozytywnych emocji! Niemniej jednak można przeprowadzić głosowanie, aby wybrać najbardziej utalentowanego, najzabawniejszego lub najbardziej aktywnego gracza.
Najczęściej zadawane pytania
Od jakiego wieku można grać w Kalambury?
W Kalambury można grać już od 5. roku życia. Istnieją specjalne wersje, w których na kartach zamiast słów są rysunki zwierząt lub przedmiotów, więc dziecko nie musi jeszcze umieć czytać, by wziąć udział w grze.
Jakie są podobne gry do Kalamburów?
Jest wiele gier podobnych do Kalamburów. Najbardziej popularne to: „Czas Walerego”, „Aktywiti”, „Ekivoki”, „Wyobraźnia”, „Rysunki”.
Czym różni się wersja online Kalamburów od tradycyjnej planszówki i innych wersji?
Klaszyczna wersja Kalamburów opiera się na języku gestów i ruchów zamiast słów. W wersji online nie będzie to możliwe, ponieważ tam trzeba odgadnąć słowo lub frazę za pomocą rysunku. Ta forma gry jest idealna na przykład dla osób, które czują się samotne.
— Z różnych wersji Kalamburów wyróżniłabym te z oznaczeniem „18+”, gdzie pojawiają się „dorosłe” słowa, co sprawia, że gra jest wyjątkowo pikantna — dodaje nasza ekspertka.
